Πληροφορίες Για Το Πως Θα Δημιουργήσετε ένα Θαλλασσινό Ενυδρείο (Ύφαλος).

Επιλέγοντας το ενυδρείο….
     Όπως  έχει ήδη ειπωθεί το θαλασσινό ενυδρείο πρέπει να είναι τουλάχιστον 200  λίτρα και άνω.

Επειδή είναι σχεδόν σίγουρο ότι

 όλοι κάνουν λάθη (ιδιαίτερα στην αρχή) κατά τη συντήρηση του ενυδρείου είναι προτιμότερο να επιλέγετε ένα μεγάλο ενυδρείο, γιατί τα τυχών λάθη που γίνουν σε ένα μεγάλο ενυδρείο μπορεί να φαίνονται μηδαμινά, σε ένα μικρό ενυδρείο όμως μπορεί να αποδειχθούν μοιραία για όλα τα ζωντανά πλάσματα του υφάλου σας. Πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη ότι η συντήρηση ενός μεγάλου ενυδρείου απαιτεί λιγότερο κόπο και χρόνο. Φυσικά είναι δυνατή η δημιουργία ενός μικρού ύφαλου, της τάξεως των 100 λίτρων, αλλά σκεφτείτε ότι με το παραμικρό λάθος θα αναπτυχθούν  παράσιτα και θα εμφανιστούν αρρώστιες που πολλές φορές είναι θανάσιμες για το ενυδρείο σας. 

 Να θυμάστε πάντα ότι ένα πλήρες εξοπλισμένο ενυδρείο ζυγίζει πολλά κιλά
 και για αυτό θα πρέπει να το τοποθετήσετε σε μια στερεή βάση που θα μπορεί
να αντέξει τέτοιο βάρος.

Ας υποθέσουμε ότι έχετε αγοράσει ένα ενυδρείο  250  λίτρων ( ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ).

Το φέρατε στο σπίτι σας. Το επόμενο βήμα είναι να βρείτε ένα κατάλληλο μέρος για να το τοποθετήσετε. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν δυο κανόνες.

        1) Ποτέ μην τοποθετείτε το ενυδρείο σας κοντά σε παράθυρο είτε σε οποιοδήποτε άλλο μέρος όπου το φως του ήλιου, είτε άμεσα είτε έμμεσα θα φτάνει στο ενυδρείο, γιατί αυτό μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη της ανεπιθύμητης άλγης και φυσικά θα υπάρξει κίνδυνος υπερθέρμανσης του νερού του ενυδρείου.

       2) Ποτέ δεν τοποθετούμε ενυδρεία κοντά στην πόρτα γιατί αυτό μπορεί να στρεσάρει τα ψάρια σας με αποτέλεσμα να αρρωστήσουν.

Όταν το ιδανικό μέρος βρεθεί, είναι καιρός να γεμίσουμε το ενυδρείο μας με νερό. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω ενός λάστιχου αγορασμένου από το pet store  ή μπορείτε να το κάνετε με οποιοδήποτε τρόπο της αρέσκειας σας. Απλά με το λάστιχο δεν θα υπάρξουν εκροές νερού, γιατί η μια άκρη  συνδέεται απευθείας με τη βρύση και η άλλη είναι μέσα στο ενυδρείο. Γεμίστε μόνο το ήμισυ του ενυδρείου και προσθέστε το ανάλογο προϊόν  για αποχλωριοποίησετε  και το ειδικό αλάτι σύμφωνα με τις οδηγίες  χρήσης .     

Αν γεμίσετε λοιπόν το μισό, είμαστε στα 125 λίτρα. Η συσκευασία αλατιού των 4  κιλών είναι αρχικά αρκετή για να πετύχουμε τα επίπεδα πυκνότητας που είναι όπως και στη φύση. Η πυκνότητα λοιπόν πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 1.022-1.025  και η θερμοκρασία πρέπει να είναι γύρω στους 25  C (βαθμούς Κελσίου). Για να πετύχετε αυτή τη θερμοκρασία τοποθετείστε στο ενυδρείο σας ένα θερμοστάτη, με τον οποίο μπορείτε να ρυθμίζετε τη θερμοκρασία του ενυδρείου σας. Για να διαλυθεί το αλάτι προσθέτουμε στο ενυδρείο δυο αντλίες νερού που παρέχουν κίνηση στο νερό. Αφήστε τις αντλίες και το θερμοστάτη να λειτουργήσουν για ένα 24ωρο.

Την επόμενη ημέρα, μετρήστε την πυκνότητα με ένα πυκνωτή και τη θερμοκρασία με ένα θερμόμετρο. Αν η πυκνότητα είναι

περισσότερο από 1.025 προσθέστε νερό της βρύσης ενώ στην περίπτωση που είναι χαμηλότερο, προσθέστε αλάτι και αφήστε το έτσι για 2 ώρες.

1  κιλό αλάτι = περίπου 30  λίτρα

Μετά την επίτευξη των ιδανικών αυτών παραμέτρων του ενυδρείου σας, είναι καιρός να φτιάξετε το βυθό. Θα χρειαστείτε άμμο και θρυμματισμένα κοράλλια. Πριν τοποθετήσετε τα υλικά αυτά, αφαιρέσετε όλες τις αντλίες. Ο πιο σημαντικός ρόλος του βυθού σε ένα ενυδρείο είναι να παρέχει επιπλέον ζωτικό χώρο για τα αερόβια βακτήρια που ζουν στα ανώτερα στρώματα (του βυθού) και για τα αναερόβια που ζουν στα χαμηλότερα. Τα θρυμματισμένα κοράλλια είναι βασικό συστατικό του βυθού των θαλασσινών ενυδρείων γιατί έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστη που συμβάλει στην σταθεροποίηση του  PH και στην ανάπτυξη της ζωής των ζωντανών οργανισμών.

Κάποια είδη ψαριών όπως τα gobies , χρειάζονται μια ζώνη άμμου γιατί κατά τη διάρκεια της νύχτας συνηθίζουν να κρύβονται μέσα σ' αυτήν. Το πάχος του βυθού  πρέπει να είναι γύρω στα 6-15 εκ. Τα θρυμματισμένα κοράλλια είναι νεκρά κοράλλια από τις υφαλλογενείς θάλασσες της γης. Μπορείτε να τα προμηθευτείτε από τον έμπορό σας και είναι αρκετά οικονομικά. Συνολικά θα χρειαστείτε περίπου 15 κιλά κοράλλια και 30 κιλά άμμο για ένα ενυδρείο 250 λίτρων. Μην ξεχάσετε πριν τα τοποθετήσετε να τα ξεπλύνετε πάρα πολύ καλά με ζεστό νερό για να απομακρύνεται τη σκόνη. 

Τοποθετήστε πρώτα τα κοράλλια και στη συνέχεια την άμμο, είτε χωρίστε τα υλικά αυτά σε δυο διαφορετικές ζώνες. Η άμμος που θα χρησιμοποιήσετε μπορεί να είναι και ζωντανή άμμος (άμμος δηλαδή με ζωντανούς οργανισμούς). Εγώ προσωπικά δεν χρησιμοποίησα στην αρχή καθόλου ζωντανή άμμο, αλλά στη συνέχεια την καλλιέργησα μόνος μου. Ο τρόπος είναι πολύ εύκολος και θα σας το εξηγήσω στην συνέχεια.

Αφού ο βυθός σας είναι έτοιμος πλέον, βάλετε πάλι πίσω τις αντλίες νερού, η μια στο πίσω μέρος δεξιά και η άλλη μπροστά αριστερά. (όπως θέλετε εσείς μπορείτε να τις βάλετε, αρκεί να γίνεται καλή κίνηση του νερού). Βεβαιωθείτε ότι το ρεύμα του νερού απ' τις αντλίες δεν σηκώνει την άμμο. Ένα ή δυο εκατοστά πάνω από την άμμο συνήθως είναι καλά. Τώρα πρέπει να αγοράσετε κάποιους βράχους, κατά προτίμηση ζωντανούς. Οι ζωντανοί βράχοι είναι γεμάτοι με σπέρμα ασπόνδυλων, μικροσκοπικούς ζωντανούς οργανισμούς όπως γαρίδες, καβούρια κ. α. Επίσης καλύπτονται από κοράλλινη άλγη σε διάφορους μοναδικούς χρωματισμούς όπως κόκκινη, μοβ και ροζ. Για αρχή αγοράστε 5  κιλά ζωντανών βράχων. Είναι αρκετά. Οι οργανισμοί που κατοικούν στους
βράχους αυτούς θα μετακινηθούν στην άμμο και θα φτιάξουν αποικίες μαζί με τα ωφέλιμα βακτήρια και έτσι σε λίγο καιρό θα έχετε τη δική σας ζωντανή άμμο. (έτσι έγινε στην περίπτωση μου και αυτό με γλίτωσε από άλλα έξοδα για την αγορά ζωντανής άμμου).

Τα ψάρια, τα καβούρια και άλλα ζώα του ύφαλου, χρειάζονται μέρη για να κρύβονται. Μπορείτε εύκολα να δημιουργήσετε σπηλιές και άλλες κρυψώνες με βράχους, όπως  λάβα, τούφα, και άλλα είδη ηφαιστιογενών βράχων. Μπορείτε να κολλήσετε τους βράχουςμεταξύ τους, αρκεί να χρησιμοποιήσετε αδιάβροχη μη τοξική σιλικόνη. Μπορείτε έτσι να διακοσμήσετε το ενυδρείο σας
χρησιμοποιώντας όλη σας την φαντασία. Εξάλλου δεν υπάρχει όριο στη δημιουργικότητα............ 

Θα ήταν πολύ χρήσιμο να τοποθετήσετε πλεξιγκλάς για να αποφύγετε τη θραύση των κρυστάλλων του ενυδρείου. Έπειτα βάλτε την κατασκευή από νεκρούς βράχους πάνω στην άμμο και προσθέστε και τους ζωντανούς (βράχους).Με την είσοδο της άμμου και των βράχων το νερό του ενυδρείου θα έχει φτάσει λογικά στο επιτρεπόμενο μάξιμουμ όριο. 

Αν όχι προσθέστε και άλλο αλατούχο νερό (παρακάτω θα δούμε πως μπορούμε να αναμείξουμε το νερό με το αλάτι, εκτός ενυδρείου).

Έφθασε η ώρα λοιπόν να βάλετε το φίλτρο!

Προσωπικά εγώ χρησιμοποιώ δυο ειδών φίλτρα. Το εξωτερικό φίλτρο-κουτί και το εσωτερικό φίλτρο με αντλία. Πριν αγοράσετε το φίλτρο σας, ενημερώστε τον έμπορο για τις διαστάσεις του ενυδρείου σας και επιλέξτε ένα φίλτρο ενός βαθμού μεγαλύτερο από το προτεινόμενο (π.χ. ένα 250 χρειάζεται φίλτρο 300  λίτρων). Και εδώ ισχύει ο γενικός κανόνας ότι όσο μεγαλύτερο (φίλτρο) τόσο το καλύτερο. Τοποθετήστε το υλικό φιλτραρίσματος που επιλέξατε για την ανάπτυξη
των ωφέλιμων βακτηρίων στο φίλτρο και εγκαταστήστε το φίλτρο σας σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης. Βάλτε σε λειτουργία την αντλία του αέρα έτσι ώστε το οξυγόνο που βγαίνει από την πέτρα του αέρα να διοχετεύεται και στον σωλήνα του φίλτρου. 

Για να δημιουργηθούν τα ωφέλιμα βακτήρια στο φίλτρο χρειάζεται, όπως ήδη έχουμε πει, οξυγόνο και αμμωνία. 'Έχουμε ήδη τοποθετήσει την αντλία του αέρα και  χωρίς να το καταλάβουμε έχουμε προσθέσει και αμμωνία. (πώς;) Οι ζωντανοί βράχοι εκτός από ζωντανούς οργανισμούς περιέχουν και νεκρούς οργανισμούς, οι οποίοι καθώς διαλύονται παράγουν αμμωνία. 

Στο τέλος, βάλτε σε λειτουργία το  protein skimmer  και σβήστε το φως για δυο βδομάδες. Μην φοβηθείτε αν κατά τη διάρκεια του  "κύκλου" αυτού δείτε να χάνεται η κοράλλινη άλγη από τους ζωντανούς σας βράχους. Θα επανέλθει πολύ γρήγορα.
Ας συζητήσουμε τώρα για τον φωτισμό του θαλασσινού ενυδρείου. Ο φωτισμός είναι ίσως ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στην ανάπτυξη των κοραλλιών και στην υγεία του ενυδρείου. Τα κοράλλια από μόνα τους δεν χρειάζονται ιδιαίτερο φωτισμό, ωστόσο η μονοκύτταρη άλγη που ζει μέσα στα κοράλλια, γνωστή με την ονομασία "zooanthellia" είναι εκείνη που χρειάζεται ειδικό φωτισμό. Τα κοράλλια και αυτή η άλγη είναι απόλυτα αλληλοεξαρτώμενα. 

Αυτή η άλγη είναι σημαντική για τα κοράλλια γιατί τους αφαιρεί τις τοξικές μεταβολικές ουσίες. Οι ίδιες αυτές ουσίες αποτελούν απαραίτητη τροφή για την άλγη. Ανταποδίδοντας, η άλγη παράγει γλυκόζη η οποία είναι τροφή υψηλής ενέργειας για τα κοράλλια. Για παράδειγμα,  όντας δυνατός ο φωτισμός, η άλγη απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα από το νερό και παράγει οξυγόνο. Τα κοράλλια δεν ζουν στην επιφάνεια του νερού, αλλά χαμηλά, εκεί όπου ο φωτισμός είναι λίγο περισσότερο γαλάζιος. 

Για αυτό το λόγο άλλωστε, το 30% του φωτισμού του ενυδρείου πρέπει να είναι γαλάζιος. Συνολικά χρειάζονται 4-6 βατ ανά 5  λίτρα νερού. Αν λοιπόν το ενυδρείο είναι 250 λίτρων, χρειαζόμαστε 250 βατ, εκ των οποίων τα 80 βατ πρέπει να είναι ακτινικά γαλάζια και τα υπόλοιπα 170βατ λευκά. Είναι καλό να χρησιμοποιείτε λαμπτήρες νέον, καθώς δεν θερμαίνουν υπερβολικά το νερό. 

(Δεν αναφέρομαι καθόλου αναλυτικά στα κύματα του φωτός, επειδή χρειάζονται ειδικές γνώσεις για αυτό). Μετά από δυο εβδομάδες
είναι καιρός να κάνουμε την πρώτη μας αλλαγή νερού. Για την διαδικασία αυτή χρειαζόμαστε ένα μεγάλο κουβά με περιεκτικότητα 1/4 του νερού του ενυδρείου. Το νερό από την βρύση πρέπει να αποχλωροποιηθεί  πριν τοποθετηθεί το αλάτι.
Αφού το νερό είναι έτοιμο και το αλάτι προστέθηκε, αφήνουμε τον κουβά το λιγότερο για 24 ώρες για να διαλυθεί το αλάτι έχοντας τοποθετήσει την αντλία του νερού που θα διευκολύνει την διαδικασία. Εάν η θερμοκρασία  του νερού είναι χαμηλότερη από εκείνης του ενυδρείου, προσθέτουμε και το θερμοστάτη. 24 ώρες είναι αρκετές για να διαλυθεί και να αεριστεί το αλάτι μέσα στο νερό. 

Αυτό γίνεται γιατί κατά την ανάμειξη το αλατιού με το  νερό δημιουργούνται επικίνδυνα αέρια βλαβερά για τον ύφαλο σας. Δυο ώρες μετά την αλλαγή του νερού κάνουμε μέτρηση του PH, της αμμωνίας, του  νιτρικού άλατος και του νιτριτ. Αν λοιπόν όλοι οι παράμετροι δεν είναι σωστοί, δηλαδή το  PH είναι κάτω των 8,2-8,4 τότε προσθέτουμε το ανάλογο προϊόν για την αύξησή του, εάν  το PH είναι πάνω από το κανονικό βάζουμε το αντίστοιχο προϊόν. Αν τα επίπεδα της αμμωνίας, του νιτριτ, και  νιτρικού άλατος είναι υψηλά, προσθέτουμε το ανάλογο προϊόν και περιμένουμε ακόμα μια εβδομάδα.

Και επιτέλους φτάσαμε στη στιγμή που όλοι περιμέναμε! Είναι ώρα να αγοράσουμε ένα ψάρι!!!!!!!!!!!!!!!

Μην παρασυρθείτε όμως, είπαμε ένα ψάρι κάθε φορά οκ?

Μια καλή ίσως επιλογή για τους αρχάριους είναι το Percula ή False Percula ψάρι κλόουν (Amphiprion).  

Δεν είναι υπέροχο? Πιστεύω πως αυτό το ψάρι αρέσει σε όλους και επίσης είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις δύσκολες συνθήκες. Είναι ευρέως γνωστό ως  Ocelarius, το δικό μου εγώ το λέω Κουκί. Είναι απολύτως ασφαλές για να συμβιώνει με ασπόνδυλα. Ωστόσο πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ψάρια κλόουν δεν είναι καθόλου καλοί κολυμβητές. Στη φύση αυτά τα πλάσματα συμβιώνουν μέσα στις ανεμώνες.  Όταν αγοράζετε αυτά τα ψάρια καλό θα ήταν να μάθετε αν προέρχονται από εκτροφείο και καλό είναι να  προτιμάτε αυτά, από εκείνα που έρχονται κατευθείαν από τον ωκεανό. Παρόλο που τα κλόουν στη φύση πάντα  βρίσκονται σε μια ανεμώνη στο ενυδρείο μπορούν να επιβιώσουν και χωρίς αυτήν. Θα ήταν καλό αν γίνεται να τους παρέχετε την κατάλληλη ανεμώνη για συμβίωση. 

Παρακάτω θα σας ενημερώσω πιο αναλυτικά για τα ψάρια αυτά.

Επιλογή και εγκλιματισμός των ψαριών και των ασπόνδυλων.

Για το πρώτο σας ψάρι (και προσέξτε με, μόνο για το ΠΡΩΤΟ ΣΑΣ ΨΑΡΙ) αυτή η μέθοδος εγκλιματισμού θα δουλέψει μια χαρά.

'Όταν εισάγετε ένα νέο ψάρι στο ενυδρείο για πρώτη φορά, ή όταν προσθέτετε ένα νέο ψάρι σε ένα υπάρχον ενυδρείο, είναι σημαντικό να εγκλιματιστεί το ψάρι στις νέες συνθήκες του καινούριου του περιβάλλοντος. Με την αργή προσαρμογή του νέου ψαριού στη θερμοκρασία και τις συνθήκες του νερού, μειώνεται το στρες και ελαττώνονται οι κίνδυνοι για τυχών αρρώστιες.

 'Όταν θα πάτε στο  pet shop αφιερώστε κάποιο χρόνο για να παρατηρήσετε προσεκτικά το ψάρι που θέλετε να πάρετε. Δεν θα πρέπει να έχει κανένα άσπρο σημάδι ή κάποια πληγή, ή να δείχνει χλωμό. Τα χρώματά του πρέπει να είναι έντονα και να είναι ζωντανό, ζωηρό, κινητικό. Ποτέ μα ποτέ μην αγοράσετε ένα ψάρι αν δεν το δείτε πριν να τρώει. Ένας καλός τρόπος για την αγορά ενός ψαριού, είναι να δώσετε μια προκαταβολή στον έμπορο σας, για να κρατήσει το ψάρι που επιλέξατε για μια ή δυο βδομάδες στο μαγαζί του. Αυτό θα σας βοηθήσει να αποφύγετε τυχών μολύνσεις, μετάδοση ασθενειών στο ενυδρείο σας.  

Τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε για τον εγκλιματισμό του ΠΡΩΤΟΥ ΨΑΡΙΟΥ είναι τα ακόλουθα:

1. Βάλτε τη σακούλα με το ψάρι μέσα στο ενυδρείο σας για περίπου 20 με 30 λεπτά. Αυτό γίνεται για να προσαρμοστεί το ψάρι στην θερμοκρασία του ενυδρείου.

2. Αδειάστε προσεκτικά το περιεχόμενο της σακούλας σε ένα κουβά 5 λίτρων (βεβαιωθείτε ότι υπάρχει αρκετό νερό για το ψάρι).

3. Τοποθετήστε αέρα μέσα στον κουβά. (χρησιμοποιώντας την αντλία του αέρα).

4. Με ένα πολύ λεπτό λάστιχο, η μια άκρη του οποίου είναι στο ενυδρείο και η άλλη στον κουβά, αφήστε το νερό να στάζει σιγά, σιγά (αυτό γίνεται με το νόμο της βαρύτητας).

5. Πιάστε με ένα μανταλάκι το λάστιχο για πιο αργή ροή του νερού, στις 1-3 σταγόνες νερού ανά sec.

6. Το νερό στον κουβά πρέπει να είναι 3 με 4 φορές περισσότερο από το αρχικό, αυτό θα διαρκέσει περίπου 2-3 ώρες.

7. Προσεκτικά μεταφέρετε το ψάρι με την απόχη στο ενυδρείο.

Αυτή η μέθοδος είναι αρκετά απλή και δεν απαιτεί πολύ κόπο ή χρόνο.

Αφού βάλατε πλέον το ψάρι στο ενυδρείο, να το παρατηρείτε καθημερινά για 10 μέρες και κάντε 10% αλλαγή του νερού. Να το ταΐζετε δυο φορές την ημέρα, μια το πρωί, μια το βράδυ, τόσο όσο μπορεί να καταναλώσει σε δυο λεπτά. Μην το παραταΐζετε. 

Γενικά τα ψάρια κλόουν τρώνε όλα τα είδη φαγητού, ζωντανού ή κατεψυγμένου, ή "νιφάδες". Εγώ προσωπικά ταΐζω τα ψάρια μου με κατεψυγμένα σκουλήκια και δυο φορές τη βδομάδα με  "νιφάδες" (flake).

Σας συμβουλεύω να έχετε και ένα δεύτερο ενυδρείο σαν καραντίνα, για καλύτερο εγκλιματισμό, για τυχών θεραπευτικές αγωγές και για την προστασία του κεντρικού σας συστήματος. Το ενυδρείο καραντίνα είναι συνήθως μικρότερο, (περίπου 50 και άνω λίτρων) με εσωτερικό φίλτρο (σφουγγάρι), θερμοστάτη, αντλία αέρα. Εκεί μπορείτε να τοποθετήσετε το ψάρι σας ακολουθώντας τα
παραπάνω βήματα εκτός από το 7. Κρατήστε το νεοφερμένο ψάρι στην καραντίνα για 2-3 βδομάδες, παρατηρώντας το. Αυτό είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος (παρόλο που ένα ενυδρείο καραντίνα ισοδυναμεί με άλλα επιπλέον έξοδα), για να ελαχιστοποιήσετε τον αριθμό των παράσιτων και ασθενειών στο κεντρικό σας ενυδρείο. 

Πιστέψτε με, αξίζει να έχετε ένα!!!! Καμιά φορά μπορεί να χρειαστεί να παρέχετε φαρμακευτική αγωγή σε κάποιο άρρωστο ψάρι και ένα ενυδρείο καραντίνα είναι σωτήριο για αυτές τις περιπτώσεις, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι τα ασπόνδυλα δεν αντέχουν σε οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή. Θα συζητήσουμε παρακάτω, για τις ασθένειες και πως μπορείτε να τις αναγνωρίσετε.

Μετά από 10 ημέρες παρατήρησης του κλόουν, εάν όλα είναι καλά, τότε είναι καιρός να αποκτήσετε ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον πλάσμα. Μιλάμε για την γαρίδα-καθαριστή.

Γαρίδα-Καθαριστής (Genus Lysmata). Ίσως είναι ένα από τα πιο χρήσιμα πλάσματα ενός ενυδρείου γιατί παρέχει την πρώτη βοήθεια στα επείγοντα περιστατικά όπως οι αρρώστιες των ψαριών. Η Γαρίδα-Καθαριστής τρέφεται με παράσιτα που μπορεί να "επιτεθούν" στο ενυδρείο σας. Πολλές φορές θα την παρατηρήσετε να ανεβαίνει στα ψάρια και να τα καθαρίζει από τα παράσιτα (ορατά ή μη) και να τα τρώει με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Πολλές φορές τα ψάρια

μόνα τους θα πηγαίνουν στην γαρίδα για καθαρισμό όταν αισθανθούν την ανάγκη. Όπως αντιλαμβάνεσθε  η Γαρίδα-Καθαριστής

είναι ένα απαραίτητο πλάσμα για το ύφαλο σας. Στο κατάστημα επιλέξετε 2 για 250  λίτρα και φυσικά τις πιο ζωηρές.  

Η Γαρίδα-Καθαριστής  δεν χρειάζεται να τοποθετηθεί στο ενυδρείο καραντίνα αλλά οπωσδήποτε χρειάζεται ένα καλό και αργό εγκλιματισμό.

Ίσως το  μεγαλύτερο πρόβλημα ενός ενυδρείου είναι η άλγη.

Τα πιο συνηθισμένα είδη είναι τα εξής:

Κυανά βακτήρια (Cyanobacteria), (συνήθως κόκκινη, γλιστερή άλγη). Cyanobacteria είναι  φωτοσυνθετικά βακτήρια. Συνήθως το χρώμα τους είναι κόκκινο αλλά συναντώνται πολλές φορές και σε καφέ και πράσινο-γαλάζιο χρώμα. Η άλγη σχηματίζει ένα γλιστερό στρώμα στην επιφάνια του ενυδρείου, στις πέτρες και στην άμμο. Τα Cyanobacteria επίσης  παγιδεύουν μικρές φουσκάλες κάτω από το στρώμα αυτό. Η άλγη αυτή δημιουργείται λόγω των υψηλών τιμών του νιτριτ και του νιτρικού άλατος. Ο καλύτερος τρόπος για να την ξεφορτωθείτε είναι να αφαιρέσετε όσο περισσότερη άλγη  μπορείτε μέσω ενός σωλήνα, κάνοντας ταυτόχρονα και αλλαγή νερού (25%). Αλλάξετε τους λαμπτήρες νέον και κλείστε τους αφήνοντας μόνο το μπλε φωτισμό για 2-3 εβδομάδες. Εάν μετά από αυτό το χρονικό διάστημα είναι ακόμα εκεί, τότε κάντε όλα πάλι από την αρχή ( αλλαγή νερού κ. τ. λ...). Είναι μια σημαντική δραστηριότητα που πρέπει να γίνει πριν αγορασθεί οποιοδήποτε ασπόνδυλο, γιατί και αυτά απορροφάνε το φως, είναι  φωτοσυνθετικά, και με το μειωμένο φωτισμό κατά την διάρκεια της καταπολέμησης της άλγης θα ψοφήσουν.. Ο τρόπος αυτός λειτούργησε για μένα με επιτυχία. Όταν επαναφέρετε τον κανονικό φωτισμό κάντε το αργά για να μην στρεσάρετε τα ψάρια που είναι στο ενυδρείο σας.

Diatoms  (παρατηρείται σε διαφορετικά χρώματα μπλε, πράσινο και καφέ.) Τα Diatoms είναι ίσως το πιο συνηθισμένο είδος άλγης που παρατηρείται σε ενυδρεία θαλασσινού νερού. Κάθε καινούριος ακουαρίστας   την συναντάει στο τέλος του "κύκλου" του ενυδρείου. Είναι μια  εύκολα "ελεγχόμενη" άλγη όταν έχουμε στο ενυδρείο "grazing" σαλιγκάρια (παράρτημα: Αστερίες, σαλιγκάρια).  Αν την δείτε να αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό τότε ελέγξτε τα επίπεδα silicate επειδή η silicate είναι η βάση τους.

Τριχωτή πράσινη άλγη (Hairy algae). Είναι μια πολύ συνηθισμένη άλγη σε ένα ενυδρείο ύφαλου. Τα πιο βασικά συστατικά της ανάπτυξης της άλγης είναι τα φωσφορικά και νιτρικά άλατα. Έχουμε  αναφέρει ξανά πως μπορούμε να την ξεφορτωθούμε  στην παράγραφο με τα φίλτρα . Ένας άλλος εξίσου αποτελεσματικός τρόπος είναι  τα  σαλιγκάρια "turbo", τα καβούρια-ερημίτες, και τα ψάρια "golden head goby" ( που επίσης ανακατεύουν και βοηθούν στην ανανέωση της άμμου). Τα  "golden head goby" τρέφονται με μικροσκοπικά όντα που ζουν στην άμμο και σαν δεύτερη επιλογή τρέφονται με πράσινη άλγη . Όλα τα προαναφερόμενα ζώα τρώνε την άλγη όταν αυτή είναι ακόμα στην αρχική της ανάπτυξης (εκτός από τα Goby). Στα pet shop υπάρχουν πολλά ωραία, λεγόμενα "πακέτα" (packages), (παραρτήματα: [Αστερίες, σαλιγκάρια] , [Καβούρια])    που συμπεριλαμβάνουν τα πλάσματα αυτά ειδικά για την καταπολέμηση της άλγης . Παραγγέλλετε από τον προμηθευτή σας έναν τέτοιο "πακέτο". Επίσης στην καταπολέμηση της άλγης αυτής βοηθούν και τα ψάρια Tangs, αλλά είναι λίγο δύσκολα στην φύλαξη για έναν αρχάριο. Τα σαλιγκάρια θα κάνουν τέλεια την δουλειά τους. Χρειαζόμαστε να κρατήσουμε την άλγη αυτή σε χαμηλά επίπεδα για να μπορέσει να αναπτυχθεί η κοράλλινη άλγη που είναι η πιο επιθυμητή και καλοδεχούμενη άλγη ενός ύφαλου.

Κοράλλινη άλγη (Coralline algae). Εμφανίζεται σε πολλά χρώματα όπως μοβ, κόκκινη και ροζ. Η Κοράλλινη άλγη μεγαλώνει καλύτερα και γρηγορότερα σε μπλε φωτισμό και αυτό είναι ένας από τους  λόγους γιατί το 30% του φωτισμού πρέπει να είναι μπλε. Για την ανάπτυξη της Κοράλλινης άλγης όπως και για την ανάπτυξη τα κοραλλιών χρειάζεται άσβεστης (calcium) και η κατάλληλη σκληρότητα του νερού . Προσωπικά εγώ συνήθως προσθέτω στο νερό  ασβέστη (calcium), μαγνήσιο (magnesium) και στρόντιο (strontium)  για να αυξήσω και να επιταχύνω την ανάπτυξη της. Βασικά αυτά τα ιχνοστοιχεία ελευθερώνονται και μόνα τους από την aragonite άμμο που προσθέσαμε στο ενυδρείο μας. Εγώ χρησιμοποιώ έτοιμα ιχνοστοιχεία προμηθευόμενα από τον έμπορο). Κάποιοι ακουαρίστες δεν χρησιμοποιούν τα παραπάνω στοιχεία αλλά διαθέτουν μόνο όσα απελευθερώνονται από την άμμο. Η χρήση όμως των επιπρόσθετων αυτών στοιχείων θα βοηθήσει στην πιο γρήγορη ανάπτυξη της κοράλλινης άλγης. Οι δυο βασικοί λόγοι που σταματούν την ανάπτυξη της,  είναι το χαμηλό επίπεδο του pH και του kH.  

Ρίξτε μια μάτια στον παρακάτω πίνακα για να δείτε ποιοι είναι οι σωστοί παράμετροι του νερού στο ενυδρείο σας  και πως τους πετυχαίνουμε.

Εάν τηρήσετε όλους τους παραπάνω κανόνες και οι παράμετροι του νερού σας είναι όμοιοι με αυτούς της θάλασσας που αναφέραμε στον πίνακα,  τότε θα έχετε ένα υγιές και πραγματικά πανέμορφο ενυδρείο.

Και τώρα λοιπόν που ήδη έχουμε στο ενυδρείο μας ένα Ocelarius, δυο γαρίδες και πολλά σαλιγκάρια και άλλα μικρά πλάσματα (που αποκτήσατε και κάνατε σωστό εγκλιματισμό), είναι καιρός να  αγοράσουμε το πρώτο μας κοράλλι ή ακόμα καλύτερα την πρώτη μας ανεμώνη για το κλόουν. Εάν αποφασίσετε ότι θέλετε να αποκτήσετε ανεμώνη τότε πρέπει να μάθετε ποιες ανεμώνες είναι κατάλληλες για το ψάρι κλόουν. Στη φύση το  Ocelarius συμβιώνει με ανεμώνη "Stichodactyla gigantea"  και με τη "Ηeteractis crispa" . Ρωτήστε λοιπόν τον έμπορο σας αν μπορεί να την παραγγείλει, συνήθως  όμως τις έχει ήδη στο κατάστημα. Κάντε εγκλιματισμό στην ανεμώνη και τοποθετείστε την στο ενυδρείο. Στην αρχή το κλόουν μπορεί να μην της δώσει σημασία, μην στεναχωριέστε σύντομα θα πάει σε αυτήν,  συνήθως μια με δυο μέρες είναι αρκετές, αν και πολλές φορές το κάνει αμέσως. Το δικό μου έκανε δυο 24 ώρα. Να δούμε λοιπόν τώρα έναν άλλο πίνακα ο οποίος μας λέει ποια ψάρια είναι ασφαλή σε ένα ενυδρείο ύφαλου και απόλυτα φιλικά με τα κλόουν.

Νομίζω πως από εδώ και πέρα είναι πλέον δική σας επιλογή τι ψάρια θα αγοράσετε και τι ασπόνδυλα θα βάλετε στο ενυδρείο σας. Επισκεφτείτε παρακαλώ και τα αλλά παραρτήματα του home page μου για να μάθετε περισσότερα για πλάσματα του ενυδρείου-ύφαλου